Świat peruwiańskich ziół

niektóre rośliny lecznicze z Andów i Amazonii

                                        


 
 MANAYUPA  
  Wymawia się: manajupa
 

 NAZWA ŁACIŃSKA: Desmodium adscendens 

  

UŻYWANE CZĘŚCI ROŚLINY: 

 nadziemna część

WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE :

metaboliczne, spazmolityczne, przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwastmatyczne, przeciwalergiczne, dermatoregeneracyjne.

 

ZASTOSOWANIE W PERUWIAŃSKIEJ TRADYCYJNEJ  MEDYCYNIE NA:  

  •  oczyszczanie krwi, 
  • detoksykacja organizmu z toksyn  pochodzenia głównie chemicznego, ale również pokarmowego   
  • zapalenie nerek i dróg moczowych, 
  • astma, alergie, 
  • kolki, skurcze, bolesne miesiączki,
  • zapalenie żołądka, wątroby, nerek. 

KRÓTKI OPIS ROŚLINY I WYSTĘPOWANIE

Występuje w niektórych obszarach Andów, najczęściej na wysokości od 2.000 do 4.000 m.n.m. Manayupa ma zielone, owalne liście wyrastające z elastycznych, pełzających łodyg, dorastających do 50 cm długości. Liście, owoce i cała łodyga Manayupy pokryte są charakterystycznym gęstym meszkiem. Kwiaty są małe, głównie różowe. Nasiona są w małych strąkach o wielkości około 3 cm. Gęste korzenie rosną głęboko, dzięki czemu mogą wytrzymać brak wilgoci. 

Sława Manayupy sięga czasów Imperium Inków, kiedy to jej spożywanie było, ze względu na jej niezwykle dobroczynne właściwości przywilejem wyższych warstw społecznych.

W języku quechua nazwa zioła brzmi „runa  mana yupana”, co oznacza: jej właściwości są niezliczone”.
 

WIĘCEJ INFORMACJI  

Swoją popularność Manayupa zawdzięcza przede wszystkim właściwościom oczyszczającym. Doskonale oczyszcza krew z toksyn pochodzenia głównie chemicznego, ale również pokarmowego. Ma wysokie naturalne właściwości moczopędne, co ułatwia i przyspiesza wydalanie toksyn z organizmu. Wpływa też korzystnie na poprawę pracy wątroby i oczyszcza nerki.

Związki w niej  zawarte wykazują działanie antyoksydacyjne i przeciwzapalne, dzięki czemu jest jest pomocna w stanach zapalenia wątroby, woreczka żółciowego i dróg żółciowych, żołądka, nerek, dróg moczowych( bóle przy oddawaniu moczu i  bolesnym parciu na pęcherz). Stosuje się ją również w napięciu przedmiesiączkowym i bolesnych menstruacjach, upławach, w stanach zapalnych dróg rodnych ( również do kąpieli i nasiadówek).

Ponadto  działa ochronnie na śluzówkę dróg pokarmowych oraz reguluje wydzielanie kwasu żołądkowego przy nadkwaśności, stosuje się przy wrzodach i nieżytach żołądka, zatruciach pokarmowych, nudnościach i bólach brzucha.                                                                   

Przyspiesza spalanie tłuszczy, jest więc pomocna w kuracji odchudzającej.

Manayupa wykazuje także właściwości spazmolityczne i przeciwbólowe (uwalniające mięśnie gładkie), dlatego zaleca się ją w bólach mięśni i skurczach, kolkach (również do kąpieli), przy astmie, alergiach, bronchicie. Z powodzeniem stosuje się w nerwicach i nerwobólach. Pomaga przy egzemach, trądziku i różnego rodzaju pokrzywkach (również  do kąpieli).

Dzięki zawartości tanin wykorzystywana jest także w celu zahamowania krwawienia, przyspiesza proces zabliźniania i gojenia się ran, może też służyć do ich przemywania i kąpieli.

Manayupa ze względu na szeroki zakres dobroczynnego działania jest jednym z popularniejszych peruwiańskich ziół. Jest najczęściej stosowaną i jednocześnie najskuteczniejszą rośliną o działaniu oczyszczającym. W niektórych przypadkach doskonałe działanie oczyszczające Manayupy może wyeliminować niektóre problemy zdrowotne.  

Tradycyjnym zastosowaniem Manayupy jest również macerat w alkoholu (np. Rumie), stosowany w bólach pleców.
 

SPOSÓB UŻYCIA I NAJCZĘSTSZE DAWKOWANIE

 3–5 g ziół zalać około 700ml zimnej wody i gotować przez 5-10 minut od momentu wrzenia, na małym ogniu. Odcedzić. Pić 3 x dziennie.Przy kolkach pić ciepły odwar.

UWAGA: 

zbyt duże dawki Manayupy stosowane wewnętrznie mogą wpływać na obniżenie ciśnienia tętniczego. W tym przypadku należy zmniejszyć dawkę ziół i kontrolować ciśnienie.                   

 

 MANAYUPA MOŻNA KUPIĆ TUTAJ


ŹRÓDŁA

Amazonian Ethnobotanical Dictionary, DUKE A.J., VASQUEZ R., C.R.C. Press, Boca Raton, USA, 1994,
De Salvia y Toronjil - Guía de Medicina Natural para la Salud de la Mujer, VARGAS L., VARGAS R., NACCARATO P., Ed. Gráfica Bellindo, Lima, Perú, 1995,
Diccionario enciclopedico de plantas utiles del Perú, BRACK EGG A., CBC – Centro de Estudios Regionales Andinos «Bartolomé de Las Casas» , Cuzco, Perú, 1999
Herbal secrets of the rainforest , TAYLOR L. , Prima Health a division of Prima publishing, CA, USA, 1998,
Manual de fitoterapia, LOPEZ VILLAR M., VARGAS VILLAVICENCIO O., Programa Nacional de Medicina Complementaria del Seguro Social de Salud - EsSalud, Lima, Perú, 2001,
Salud para todos, LACANZE D., ALEXIADES M., Fenamed, Madre de Dios, CBC – Centro de Estudios Regionales Andinos «Bartolomé de Las Casas», Cuzco, Perú, 1995
The Healing Forest, SCHULTES E.R., RAFFAUF R.F., DioscoridesPress, Portland (OR), USA, 1992, ISBN 0-931146-14-3
Vocabulario de los nombres vulgares de flora peruana, SOUKUP J. SDB, Editoria Salesiana, Lima, Perú, 1975